Policja INFORMUJE! RADZI! OSTRZEGA!
NARKOTYKI I DZIECKO
Co możesz zrobić aby zapobiegać?
(Poradnik dla rodziców i opiekunów)
Narkotyk to środek wywołujący uzależnienie. Pierwsze próby z narkotykami dziecko zwykle starannie ukrywa przed dorosłymi. Wszelkie niepokojące zmiany będzie na pewno łatwiej zauważyć, jeśli mamy z dzieckiem dobry kontakt, wiele ze sobą rozmawiamy i dużo czasu spędzamy razem. Pamiętajmy jednak, że niektóre zachowania i postawy mogą mieć inne przyczyny, takie jak kłopoty szkolne lub rodzinne, zranione uczucia, niepowodzenia w kontaktach z rówieśnikami i wiele innych, które należy traktować równie poważnie i starać pomóc dziecku je rozwiązać.
Na co powinniśmy zwrócić uwagę:
Zachowanie:
Zwróć uwagę na zachowanie Twojego dziecka. Powinny zaniepokoić Cię wszelkie radykalne zmiany w jego sposobie bycia, a zwłaszcza:
- huśtawka nastrojów, naprzemienne ożywienie i ospałość,
- nadmierny apetyt lub brak apetytu,
- porzucenie dotychczasowych zainteresowań,
- kłopoty w szkole (słabsze oceny, konflikty z nauczycielami, wagary),
- izolowanie się od innych domowników,
- zamykanie się w pokoju, niechęć do rozmów,
- zamykanie swojego pokoju na klucz, akcentowanie potrzeby prywatności,
- częste wietrzenie pokoju, używanie kadzidełek i odświeżaczy powietrza,
- wypowiedzi zawierające pozytywny stosunek do narkotyków,
- zmiana grona przyjaciół, zwłaszcza na starszych od siebie,
- krótkie rozmowy telefoniczne prowadzone półsłówkami,
- późne powroty lub nagłe wyjścia z domu,
- bunt, łamanie obowiązujących w domu zasad,
- kłamstwa, wynoszenie wartościowych przedmiotów z domu,
- powtarzające się zgłaszanie przez dziecko zagubień lub kradzieży przez rówieśników drobnych sum pieniędzy,
- kłopoty z koncentracją,
- zmiany w porach spania,
- nadmierne reakcje na krytykę lub niewielkie nawet niepowodzenia.
Wygląd zewnętrzny:
- nowy styl ubierania się,
- szybkie wychudzenie lub nagły wzrost masy,
- przewlekły katar, krwawienie z nosa,
- zaburzenia pamięci oraz toku myślenia,
- przekrwione oczy, nadmiernie zwężone lub rozszerzone źrenice nie reagujące na światło,
- bełkotliwa, niewyraźna mowa,
- brak zainteresowania swoim wyglądem i nieprzestrzeganie zasad higieny,
- słodkawa woń oddechu, włosów, ubrania,
- ślady po ukłuciach, ślady krwi na bieliźnie, "gęsia skórka"
Dbaj o dobry kontakt z dzieckiem. Powinieneś jak najczęściej:
- okazywać dziecku ciepło i czułość,
- rozmawiać, nie unikać trudnych tematów,
- słuchać uważnie i nie lekceważyć jego problemów, służyć radą,
- nie oceniać i nie porównywać z innymi,
- nie wyśmiewać, nie krytykować, nie stawiać zbyt wysokich wymagań,
- doceniać starania i chwalić postępy,
- pomagać uwierzyć w siebie, uczyć podstawowych wartości,
- poznawać przyjaciół swojego dziecka,
- zawsze wiedzieć gdzie jest i co robi Twoje dziecko,
- wyrażać zdecydowanie negatywną postawę wobec narkotyków.
Gdy dziecko ma już za sobą pierwszy kontakt z narkotykami musisz koniecznie:
- wysłuchać dziecko i spokojnie z nim porozmawiać,
- zastanowić się dlaczego dziecko sięga po narkotyki, jeśli powody są związane z sytuacją w waszej rodzinie, pomyśl co można zmienić,
- działać!- problem nie rozwiąże się sam, szukać pomocy u specjalistów,
- ustalić reguły postępowania i konsekwentnie ich przestrzegać,
- stosować zasadę „ograniczonego zaufania".
To trudny problem dla całej rodziny, dlatego szukaj pomocy także dla siebie i bliskich. Skorzystajcie z pomocy terapeuty, a także z doŁwiadczeń innych rodzin, które miały podobne problemy.