Narkotyki i dziecko
NARKOTYKI I DZIECKO
Co możesz zrobić aby zapobiegać?
(Poradnik dla rodziców i opiekunów)
Narkotyk to środek wywołujący uzależnienie. Pierwsze próby z narkotykami dziecko zwykle starannie ukrywa przed dorosłymi. Wszelkie niepokojące zmiany będzie na pewno łatwiej zauważyć, jeśli mamy z dzieckiem dobry kontakt, wiele ze sobą rozmawiamy i dużo czasu spędzamy razem. Pamiętajmy jednak, że niektóre zachowania i postawy mogą mieć inne przyczyny, takie jak kłopoty szkolne lub rodzinne, zranione uczucia, niepowodzenia w kontaktach z rówieśnikami i wiele innych, które należy traktować równie poważnie i starać pomóc dziecku je rozwiązać.
Na co powinniśmy zwrócić uwagę:
Zachowanie:
Zwróć uwagę na zachowanie Twojego dziecka. Powinny zaniepokoić Cię wszelkie radykalne zmiany w jego sposobie bycia, a zwłaszcza:
-
huśtawka nastrojów, naprzemienne ożywienie i ospałość,
-
nadmierny apetyt lub brak apetytu,
-
porzucenie dotychczasowych zainteresowań,
-
kłopoty w szkole (słabsze oceny, konflikty z nauczycielami, wagary),
-
izolowanie się od innych domowników,
-
zamykanie się w pokoju, niechęć do rozmów,
-
zamykanie swojego pokoju na klucz, akcentowanie potrzeby prywatności,
-
częste wietrzenie pokoju, używanie kadzidełek i odświeżaczy powietrza,
-
wypowiedzi zawierające pozytywny stosunek do narkotyków,
-
zmiana grona przyjaciół, zwłaszcza na starszych od siebie,
-
krótkie rozmowy telefoniczne prowadzone półsłówkami,
-
późne powroty lub nagłe wyjścia z domu,
-
bunt, łamanie obowiązujących w domu zasad,
-
kłamstwa, wynoszenie wartościowych przedmiotów z domu,
-
powtarzające się zgłaszanie przez dziecko zagubień lub kradzieży przez rówieśników drobnych sum pieniędzy,
-
kłopoty z koncentracją,
-
zmiany w porach spania,
-
nadmierne reakcje na krytykę lub niewielkie nawet niepowodzenia.
Wygląd zewnętrzny:
-
nowy styl ubierania się,
-
szybkie wychudzenie lub nagły wzrost masy,
-
przewlekły katar, krwawienie z nosa,
-
zaburzenia pamięci oraz toku myślenia,
-
przekrwione oczy, nadmiernie zwężone lub rozszerzone źrenice nie reagujące na światło,
-
bełkotliwa, niewyraźna mowa,
-
brak zainteresowania swoim wyglądem i nieprzestrzeganie zasad higieny,
-
słodkawa woń oddechu, włosów, ubrania,
-
ślady po ukłuciach, ślady krwi na bieliźnie, "gęsia skórka"
Dbaj o dobry kontakt z dzieckiem. Powinieneś jak najczęściej:
-
okazywać dziecku ciepło i czułość,
-
rozmawiać, nie unikać trudnych tematów,
-
słuchać uważnie i nie lekceważyć jego problemów, służyć radą,
-
nie oceniać i nie porównywać z innymi,
-
nie wyśmiewać, nie krytykować, nie stawiać zbyt wysokich wymagań,
-
doceniać starania i chwalić postępy,
-
pomagać uwierzyć w siebie, uczyć podstawowych wartości,
-
poznawać przyjaciół swojego dziecka,
-
zawsze wiedzieć gdzie jest i co robi Twoje dziecko,
-
wyrażać zdecydowanie negatywną postawę wobec narkotyków.
Gdy dziecko ma już za sobą pierwszy kontakt z narkotykami musisz koniecznie:
-
wysłuchać dziecko i spokojnie z nim porozmawiać,
-
zastanowić się dlaczego dziecko sięga po narkotyki, jeśli powody są związane z sytuacją w waszej rodzinie, pomyśl co można zmienić,
-
działać!- problem nie rozwiąże się sam, szukać pomocy u specjalistów,
-
ustalić reguły postępowania i konsekwentnie ich przestrzegać,
-
stosować zasadę „ograniczonego zaufania".
To trudny problem dla całej rodziny, dlatego szukaj pomocy także dla siebie i bliskich. Skorzystajcie z pomocy terapeuty, a także z doŁwiadczeń innych rodzin, które miały podobne problemy.