Aktualności

Informacja

Strona znajduje się w archiwum.

Narkotyki i dziecko

Data publikacji 08.08.2011

NARKOTYKI I DZIECKO

Co możesz zrobić aby zapobiegać?

(Poradnik dla rodziców i opiekunów)

Narkotyk to środek wywołujący uzależnienie. Pierwsze próby z narkotykami dziecko zwykle starannie ukrywa przed dorosłymi. Wszelkie niepokojące zmiany będzie na pewno łatwiej zauważyć, jeśli mamy z dzieckiem dobry kontakt, wiele ze sobą rozmawiamy i dużo czasu spędzamy razem. Pamiętajmy jednak, że niektóre zachowania i postawy mogą mieć inne przyczyny, takie jak kłopoty szkolne lub rodzinne, zranione uczucia, niepowodzenia w kontaktach z rówieśnikami i wiele innych, które należy traktować równie poważnie i starać pomóc dziecku je rozwiązać.

Na co powinniśmy zwrócić uwagę:

Zachowanie:

Zwróć uwagę na zachowanie Twojego dziecka. Powinny zaniepokoić Cię wszelkie radykalne zmiany w jego sposobie bycia, a zwłaszcza:

 

 

  • huśtawka nastrojów, naprzemienne ożywienie i ospałość,
  • nadmierny apetyt lub brak apetytu,
  • porzucenie dotychczasowych zainteresowań,
  • kłopoty w szkole (słabsze oceny, konflikty z nauczycielami, wagary),
  • izolowanie się od innych domowników,
  • zamykanie się w pokoju, niechęć do rozmów,
  • zamykanie swojego pokoju na klucz, akcentowanie potrzeby prywatności,
  • częste wietrzenie pokoju, używanie kadzidełek i odświeżaczy powietrza,
  • wypowiedzi zawierające pozytywny stosunek do narkotyków,
  • zmiana grona przyjaciół, zwłaszcza na starszych od siebie,
  • krótkie rozmowy telefoniczne prowadzone półsłówkami,
  • późne powroty lub nagłe wyjścia z domu,
  • bunt, łamanie obowiązujących w domu zasad,
  • kłamstwa, wynoszenie wartościowych przedmiotów z domu,
  • powtarzające się zgłaszanie przez dziecko zagubień lub kradzieży przez rówieśników drobnych sum pieniędzy,
  • kłopoty z koncentracją,
  • zmiany w porach spania,
  • nadmierne reakcje na krytykę lub niewielkie nawet niepowodzenia.

Wygląd zewnętrzny:

  • nowy styl ubierania się,
  • szybkie wychudzenie lub nagły wzrost masy,
  • przewlekły katar, krwawienie z nosa,
  • zaburzenia pamięci oraz toku myślenia,
  • przekrwione oczy, nadmiernie zwężone lub rozszerzone źrenice nie reagujące na światło,
  • bełkotliwa, niewyraźna mowa,
  • brak zainteresowania swoim wyglądem i nieprzestrzeganie zasad higieny,
  • słodkawa woń oddechu, włosów, ubrania,
  • ślady po ukłuciach, ślady krwi na bieliźnie, "gęsia skórka"

Dbaj o dobry kontakt z dzieckiem. Powinieneś jak najczęściej:

  • okazywać dziecku ciepło i czułość,
  • rozmawiać, nie unikać trudnych tematów,
  • słuchać uważnie i nie lekceważyć jego problemów, służyć radą,
  • nie oceniać i nie porównywać z innymi,
  • nie wyśmiewać, nie krytykować, nie stawiać zbyt wysokich wymagań,
  • doceniać starania i chwalić postępy,
  • pomagać uwierzyć w siebie, uczyć podstawowych wartości,
  • poznawać przyjaciół swojego dziecka,
  • zawsze wiedzieć gdzie jest i co robi Twoje dziecko,
  • wyrażać zdecydowanie negatywną postawę wobec narkotyków.

Gdy dziecko ma już za sobą pierwszy kontakt z narkotykami musisz koniecznie:

  • wysłuchać dziecko i spokojnie z nim porozmawiać,
  • zastanowić się dlaczego dziecko sięga po narkotyki, jeśli powody są związane z sytuacją w waszej rodzinie, pomyśl co można zmienić,
  • działać!- problem nie rozwiąże się sam, szukać pomocy u specjalistów,
  • ustalić reguły postępowania i konsekwentnie ich przestrzegać,
  • stosować zasadę „ograniczonego zaufania".

To trudny problem dla całej rodziny, dlatego szukaj pomocy także dla siebie i bliskich. Skorzystajcie z pomocy terapeuty, a także z doŁwiadczeń innych rodzin, które miały podobne problemy. 

Powrót na górę strony