Przemoc to nie tylko bicie ... - porady dla uczniów.
PORADNIK DLA UCZNIÓW
Czy widziałeś w swojej szkole, jak silniejszy uczeń popycha na korytarzu słabszego?
Czy obserwowałeś, jak grupa chłopców ze starszej klasy wpycha się przed kogoś do kolejki
w szkolnym sklepiku?
A może słyszałeś, jak twoi koledzy i koleżanki wyśmiewają się z czyjegoś nazwiska?
Pewnie nie raz byłeś świadkiem takich aktów przemocy, chociaż nie myślałeś, że to przemoc. Wielu uczniów uważa, że takie sytuacje są “normalne”, bo zdarzają się codziennie, a “prawdziwa” przemoc to broń, krew i brutalna walka.
To nie jest prawdą!
Pamiętaj :
Przemoc to nie tylko bicie, ale wszystkie sytuacje, kiedy silniejszy, bardziej pewny siebie lub starszy uczeń/grupa uczniów krzywdzi słabszego od siebie. W szkole możesz spotkać trzy rodzaje przemocy:
Przemoc fizyczna:
bicie,
kopanie,
opluwanie,
szarpanie,
niszczenie rzeczy,
zamykanie w pomieszczeniu,
wyłudzanie pieniędzy,
okradanie.
Przemoc słowna:
przezywanie,
wyśmiewanie,
grożenie,
obgadywanie,
poniżanie,
szantażowanie.
Pamiętaj, że istnieje trzeci rodzaj przemocy!
Przemoc bez słów i kontaktu fizycznego:
- wrogie miny i gesty (może to być kciuk skierowany w dół; zatykanie nosa, kiedy dana osoba jest obok)
- izolowanie ( nie dopuszczenie kogoś do zabawy, rozmów, czasem rano ustala się, że do danej osoby, nikt się nie odezwie, nikt z nią nie usiądzie).
Wyśmiewanie lub izolowanie mogą być czasem bardziej bolesne niż bicie, chociaż wiele osób nie pokazuje, że cierpi.
Prawie każdy uczeń przynajmniej raz doświadczył przemocy ze strony rówieśników. Nie jest to przyjemne być obgadywanym, przezywanym czy oplutym. Najtrudniejsze jest jednak ciągłe dokuczanie ze strony tych samych osób.
Tak długotrwała przemoc nazywa się znęcaniem.
Przemoc to niesprawiedliwość, krzywda i cierpienie drugiej osoby.
Przemoc nie powinna mieć miejsca w szkole.
Jeśli spotyka cię przemoc ze strony innych uczniów – możesz być w trudnej sytuacji. Zapewne czujesz lęk, smutek, wstyd albo samotność. Czasami myślisz sobie: “do niczego się nie nadaję”, “jestem gorszy”, “świat jest okropny”, “zawsze będę nieszczęśliwy”.
Wiele osób, kiedy ktoś je krzywdzi myśli i czuje podobnie.
Warto, abyś wiedział:
- Nie jesteś winien, że cię to spotyka. Nikt nie zasługuje na takie
traktowanie i nikt nie ma prawa cię tak traktować.
- Nie jesteś jedyny. To przydarza się wielu dzieciom. Gdyby w każdej
szkole zebrać na korytarzu wszystkich uczniów, którzy doświadczają przemocy kilka razy w tygodniu – utworzyliby jedną klasę.
- Nie jesteś skazany na przemoc. Przemoc można powstrzymać.
Jeśli wykorzystałeś różne sposoby obrony, a sprawcy ciągle ci dokuczają – koniecznie powiedz o tym dorosłym. Powiedz rodzicom, komuś bliskiemu, wychowawcy, innemu nauczycielowi. Potrzebujesz ich pomocy. Nie cierp w samotności. Im szybciej to zrobisz, tym szybciej przemoc może się skończyć.
Pamiętaj:
- Informowanie dorosłych nie jest żadnym donoszeniem na kolegów, ale szukaniem pomocy. Sprawcy postępują źle, łamią normy i powinni ponieść odpowiednie konsekwencje.
- Nie jesteś skarżypytą, walczysz o bezpieczeństwo w szkole. Mówiąc o przemocy dorosłym, pomagasz także innym dzieciom, które spotyka to samo.
- Jeśli nikomu o tym nie mówisz – krzywdzisz siebie i chronisz sprawców.
Wiemy, że nie jest łatwo opowiadać o dokuczaniu dorosłym. Możesz bać się zemsty twoich kolegów, koleżanek albo nie wierzyć, że twoja sytuacja się zmieni. Dorośli maja większą władzę i możliwości działania. Skorzystaj z ich pomocy.
Jak to warto zrobić :
- Spisz w zeszycie wszystkie sytuacje, w których stosowano wobec ciebie przemoc ( będzie ci łatwiej o nich mówić);
- Wybierz dorosłą osobę, do której masz zaufanie (mama, tata, ktoś z rodziny, wychowawczyni, pedagog szkolny, ulubiony nauczyciel, rzecznik praw ucznia w szkole, ktoś z dyrekcji...);
- Poproś ją o rozmowę na osobności, bez świadków ( w domu, w sali lekcyjnej, w pokoju pedagoga);
- Opowiedz o konkretnych sytuacjach, które się przydarzają ( gdzie się to działo, kto był sprawcą, co robił). Opisz swoje uczucia np., że jest ci przykro, źle, że nie możesz już dłużej tego znosić ( czasem dorośli nie rozumieją, że np. Wyśmiewanie może komuś przeszkadzać). Jeśli jest to wychowawczyni możesz poprosić ją, aby nie rozwiązywała tego problemu przy całej klasie, albo nie ujawniała sprawcom twojego nazwiska ( nauczyciel może powiedzieć sprawcom, że sam postanowił przerwać przemoc). Czasem jednak wychowawca będzie potrzebował twojej pomocy – łatwiej będzie mu podjąć różne działania.
- Poszukaj następnej osoby, Jeśli ta pierwsza ci nie pomogła. Nie zniechęcaj się po nieudanej próbie. Znajdź kogoś, kto może coś zrobić.
Twoi rodzice mają prawo wymagać od szkoły, aby zapewniła ci bezpieczeństwo.
Szkoła ma zaś taki obowiązek. Wielu nauczycieli zawiadomionych o przemocy wśród dzieci stara się robić wszystko, żeby rozwiązać problem.
Opracowane przez Zespół Prewencji KPP w Grajewie